Portret van Christian Verberne, Manager Domein Ruimte SED-organisatie

Werken met spirit klonk eerst wat zweverig, maar wat ik erin leg zijn de woorden passie en gedrevenheid. Ik werk gedreven. Vroeger was dat vooral inhoudelijk. Zo heb ik gewerkt aan de ‘Stad van de Zon’, indertijd één van de  grootste klimaatprojecten van Europa. Daar kon ik al mijn ambities in kwijt. Ik reisde stad en land af om lezingen te geven. In mijn huidige werk zie ik mijn rol meer richtinggevend en faciliterend en maak ik het veeleer mogelijk dat ambities gerealiseerd kunnen worden. Voor mij hoort de harmonie die ik in mijzelf ervaar er ook bij: ik doe wat ik kan, en ik kan wat ik doe. Door de ervaring die ik heb opgedaan ken ik mezelf steeds beter, waardoor ik goed kan aangeven waar mijn meerwaarde ligt.

Die gedrevenheid uit zich in het creëren van beweging, maar wel altijd samen met anderen. Ik ben iemand die alles in het werk stelt om wat we samen bedenken ook te realiseren. Daarbij zoek ik de verbinding met mensen om me heen. Ga gezamenlijk doelen bepalen om ze vervolgens samen te verwezenlijken. Iedereen heeft zijn of haar eigen resultaten en daar destilleer ik de rode draad uit. Dat wordt voor mij leidend en daar stuur ik op. Resultaat en verbinding, daar gaat het om. Ik ben niet iemand die snel wakker ligt van uitdagingen en problemen in mijn werk. Ik krijg wel eens terug dat ik rustig overkom. Tegelijkertijd ben ik iemand van de actie die graag aan de slag gaat. Daar ben ik dan weer niet zo geduldig in.

Met die actiegerichtheid heb ik moeten leren omgaan. Vroeger kon dat nog wel eens weerstand oproepen of werd het als negatief omschreven. Het effect op mij was dat ik het probeerde te onderdrukken. Maar dat werkte niet. Door het te gaan zien als een kwaliteit, als iets krachtigs, ontstond er verandering. Ik kreeg met mijn teams beweging op bepaalde dossiers en mensen zeiden dat er eindelijk iets gebeurde. Het uiten van kwetsbaarheid heeft mij daar ook enorm bij geholpen. Tien jaar geleden durfde ik dat minder goed. Door te zeggen dat ik het ook niet allemaal weet, ontstaat ruimte voor anderen om te helpen en daarmee draagvlak voor het oplossen van het probleem.

Als je telkens in dezelfde organisatie werkt, is het best lastig om een goed beeld te hebben van jouw aandeel. In een nieuwe organisatie zie je soms beter wat je wel of niet kunt. Dat heeft mij in ieder geval geholpen bij de harmonie die ik nu ervaar. Ik heb in mijn werkend verleden veel van collega’s geleerd. Bijzonder vond ik de ervaring ook, of misschien wel juist, te leren van collega’s waar ik minder goed mee kon opschieten. Bij hen had ik wel eens de neiging om te veel mee te bewegen, om ze een beetje te pleasen. Maar dan ging het juist mis. In deze contacten heb ik geleerd om bij mezelf te blijven en voor mezelf te gaan staan. Om te zeggen ‘als je het anders wilt, dan kan dan, maar dan moet je mij wellicht niet hebben.’ Als je jong bent, denk je dat je aan alles moet voldoen. Als je ouder wordt, leer je dat je iets specifieks hebt toe te voegen en dat het daar om gaat. In die fase ben ik nu en voel ik passie en gedrevenheid in mijn werk.

Welkom Thuis is een plek van bezinning. Je leert er dichtbij jezelf te blijven in je werk zodat je bezieling voelt. Dat geeft rust en zelfvertrouwen. Je werkt vanuit innerlijke kracht en hebt natuurlijke impact.