Wat me vaak overkomt als ik in gesprek ben, bijvoorbeeld met een kandidaat, is dat ze er van alles uitflappen. Ze vertellen eigenlijk meer dan waar het inhoudelijk over zou moeten gaan. Ik weet niet goed wat dat is of waarom dat gebeurt. Het is verrassend en het helpt ze meestal verder. Ze komen tot een nieuw inzicht of ze weten ineens welke keuze ze moeten maken. Dat is mijn bezieling in mijn werk: mensen zo ondersteunen dat het impact heeft. Ik wil dat die ander het gevoel heeft dat ons gesprek hem of haar echt verder heeft gebracht. Hoe ik dat doe weet ik niet precies, het gaat bij mij vanzelf. Volgens mij neem ik een bepaalde gereserveerdheid weg. Ik blijf in het contact dicht bij mezelf. Toen ik nog recruiter was, voerde ik niet zozeer een gesprek als recruiter met een kandidaat, maar als Els in gesprek met die ander. Ook al is het cv geen coherent verhaal, ieder mens heeft talenten en kwaliteiten die ergens tot hun recht kunnen komen. Daar wil ik bij helpen zodat echt iemand verder komt.
“Ik breng een situatie tot leven en laat mijn creativiteit er een verhaal van maken”.
Wat ook meespeelt is dat ik niet zo goed uit de voeten kan met feiten en objectieve informatie. Bijvoorbeeld in mijn werk als gids bij het fotomuseum in Antwerpen. Als er een nieuwe expositie komt, krijgen we als gids veel informatie. Alles netjes gerangschikt, maar bij mij verdwijnt de concentratie. Wat er dan gebeurt is dat ik de informatie laat bezinken. Zo ontstaat ruimte voor vragen: Hoe was die situatie waarin deze foto is genomen? Hoe kwam de fotograaf daar, in die tijd, in dat land? Ik breng de situatie in mezelf tot leven en mijn creativiteit maakt er een verhaal van. Daarmee ga ik in gesprek met de groep die ik langs de tentoonstelling leid. In dat contact ontstaan nieuwe inzichten, nieuwe vragen en antwoorden. Vaak ben ik daardoor zelf weer verrast en zie ik de impact die het heeft op de groep. Mijn zintuigen dragen daar zeker aan bij. Ik zet ze – veelal onbewust – open en zie hoe mensen ergens op reageren. Dat neem ik weer mee in mijn verhaal.
Mijn intuïtie speelt een grote rol in mijn werk. Als ik in mijn huidige baan een moeilijk probleem heb, probeer ik daar eerst over na te denken. Ik vind dat ik goed voorbereid moet zijn. Maar dan is er iets anders dat mijn aandacht vraagt of het lukt niet om er structuur in aan te brengen. Het werkt voor mij gewoon niet op die manier. Ook hier laat ik het bezinken zodat het als het ware in mijzelf oplost. Ik maak me er niet meer druk over want ik weet dat mijn intuïtie naar voren komt als het moment daar is. Mijn intuïtie zorgt dat ik zelfvertrouwen heb. Ik weet hoe ik op dat moment moet reageren. Dat brengt rust. Alleen als ik uit mijn comfortzone moet, bijvoorbeeld als ik een presentatie moet geven over iets waar ik nog weinig van weet, dan laat ik het niet op het moment zelf aankomen. Maar ook daarin word ik steeds rustiger. Intuïtie, creativiteit en vertrouwen zijn mijn sleutels om met situaties om te gaan en om mijn doel te bereiken. Ik wil dat anderen iets hebben ontdekt, geleerd of weten hoe ze verder kunnen. Dan heb ik impact.
Welkom Thuis is een plek van bezinning. Je leert er dichtbij jezelf te blijven in je werk zodat je bezieling voelt. Dat geeft rust en zelfvertrouwen. Je werkt vanuit innerlijke kracht en hebt natuurlijke impact.